SPOTKAJMY SWOJĄ MIŁOŚĆ NA MOŚCIE
“Jak pogłebiać miłość w małżeństwie i rodzinie – prof. Maria Ryś
Listy małżonków Zelii i Ludwika Martin – czyta Paweł Janyst
Listy małżonków Zelii i Ludwika Martin – czyta Ilona Janyst
Listy małżonków Zelii i Ludwika Martin – czyta Paweł Janyst
Listy małżonków Zelii i Ludwika Martin – czyta Ilona Janyst
Kazanie o. Wojciech Ciak OCD
Spotkanie na moście — relacja
29.09.2024 r.
„To właśnie tego mężczyznę przygotowałem dla ciebie”.
„Spotkanie na moście”. 29 września miała miejsce druga już edycja nowego cyklu spotkań dedykowanych małżonkom i narzeczonym, organizowanych przez o. Wojciecha Ciaka OCD, Agnieszkę Witkowską oraz grupę słuchaczy warszawskiego Instytutu Duchowości Carmelitanum. W niedzielne popołudnie niemal dwadzieścia par spotkało się w kościele Świętej Trójcy na Solcu, by przeżyć popołudnie z błogosławionymi Zelią i Ludwikiem Martin, rodzicami św. Teresy od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza. Celem spotkania było nawiązanie do ważnego wydarzenia z życia błogosławionych małżonków i odniesienie go do własnego życia uczestników spotkania: przypomnienia sobie momentu, w którym zdecydowały się losy obojga i rozeznania, że są dla siebie przeznaczeni. W przypadku małżonków Martin początek ich życiowej przygody opisany został następująco: „Pewnego dnia 1858 r. w Alençon (Francja) Zelia przechodząc przez most św. Leonarda, spotkała młodego mężczyznę, którego szlachetna fizjonomia, umiarkowany chód, pełne godności zachowanie uczyniły na niej wrażenie. W tym samym momencie wewnętrzny głos wyszeptał jej: To właśnie tego mężczyznę przygotowałem dla ciebie. Wkrótce dowiedziała się, kim był ów nieznajomy. Poznała zatem Ludwika Martin”.
Spotkanie rozpoczęło się od wykładu prof. Marii Ryś, którego tytuł brzmiał: „Jak pogłębiać miłość w małżeństwie i rodzinie”. Pani Profesor podjęła temat dojrzałej miłości do siebie, do drugiego człowieka i do Boga jako podstawy do budowania trwałego małżeństwa. W kontekście miłości do siebie prof. Maria Ryś podkreśliła wagę przebaczenia, szacunku do samego siebie i zdrowego poczucia własnej wartości w tworzeniu dojrzałego związku. Odnośnie tematu miłości do współmałżonka, zasadniczą sprawą jest prawidłowa komunikacja, zrozumienie swoich wzajemnych odmiennych potrzeb i komunikowanie ich, a także dowartościowanie siebie nawzajem. Wykład pani profesor zakończył się konkluzją, wyrażoną w kontekście tematu miłości do Pana Boga, dawania swoim życiem świadectwa o niej oraz przekładania jej na miłość w rodzinie: „…I wiara kosztuje, i nadzieja kosztuje i miłość kosztuje. Każde dobro kosztuje”.
Po wykładzie aktorska para małżonków, Ilona i Paweł Janyst, odczytała z niezwykłym wyczuciem wybrane listy Zelii Martin do Ludwika i Ludwika do żony, oraz, pisane przez Ludwika już po śmierci Zelii, listy do córek. Uderzał ciepły, prosty i naturalny ton listów, pełen szczegółów z codziennego życia, dzielenia się wrażeniami i wyrażający ból rozłąki i tęsknotę za spotkaniem. Te listy to piękny wyraz głębokiej, czułej i dojrzałej relacji pomiędzy błogosławionymi małżonkami. Czytanym listom towarzyszyły doskonale dobrane utwory na fortepian, a także flet i klarnet w profesjonalnym wykonaniu Justyny Żołnacz — fortepian, Agnieszki Iwickiej-Prosowskiej — flet, oraz Doroty Żołnacz — klarnet. Mieliśmy także okazję wysłuchania pieśni „Życie jesteś chwilą” do słów św. Teresy od Dzieciątka Jezus. Piękne, subtelnie wykonanie tej pieśni zawdzięczamy Agacie Feliś.
Kolejny punkt programu stanowiła procesja do zaaranżowanego przed kościołem „mostu”, który stanowił symboliczne miejsce spotkania małżonków i narzeczonych Ten moment spotkania miał być okazją do uświadomienia sobie znaczenia decyzji o wyborze tej drugiej osoby na całe wspólne życie oraz przypomnienia sobie i utwierdzenia się w przekonaniu o wadze i jedyności tego wyboru. Panowie, którzy wcześniej otrzymali czerwone róże,
wręczali je swoim wybrankom, a następnie pary wchodziły do kościoła, gdzie oczekiwały na Eucharystię odprawianą w ich intencji przez o. Wojciecha Ciaka za wstawiennictwem Zelii i Ludwika Martin.
W homilii poruszony został problem stabilności. Jak zaznaczył Ojciec, jest to problem niezwykle aktualny. Właśnie małżeństwo sakramentalne daje gwarancję stabilności, tak ważnej dla kobiety i dzieci. Postawa mężczyzny, przygotowanie do pełnienia roli męża i ojca, poczucie odpowiedzialności za trwałość związku — mają tu zasadnicze znaczenie. W tym kontekście Ojciec przedstawił sylwetkę Ludwika Martin, jako przykład właściwego przygotowania się do zawarcia małżeństwa poprzez zdobycie odpowiedniego wykształcenia, zawodu, poziomu kulturalnego, a zwłaszcza praktykowanie głębokiej wiary,
która wpływała na jego obraz małżeństwa jako wspólnego dążenia do świętości. Ludwik Martin jest także przykładem zapewnienia stabilności w trakcie trwania małżeństwa, kiedy jego postawa stałości uczuć i delikatności wobec Zelii, pomogły małżonkom przetrwać gorsze momenty. Stabilna postawa Ludwika Martin ma także ogromne znaczenie po śmierci żony, kiedy z całym oddaniem stara się on stworzyć dom, bezpieczne otoczenie w fizycznej, psychicznej i duchowej przestrzeni dla córek, poświęcając się ich wychowaniu zgodnie z kierunkiem wskazanym przez ich matkę: „poświęcić je wszystkie Niebu”. Ojciec
zakończył słowami, że Ludwik Martin daje nam przykład prawdziwie uczciwego życia, w którym Bóg jest na pierwszym miejscu, zaś bliźni zawsze mogą liczyć na pomoc. Dziś tej stabilności bardzo brakuje w wielu wymiarach, stąd szczególna rola mężów, aby o nią w swoim życiu zabiegali.
Po Mszy świętej, w elegancko zaaranżowanej przez jedną ze słuchaczek Carmelitanum, kawiarence Zelii i Ludwika Martin, miała miejsce agapa, w której wzięli udział niemal wszyscy uczestnicy niedzielnego spotkania. Małżonkowie i narzeczeni obdarowani zostali pamiątkowymi, artystycznie wykonanymi drobiazgami i modlitewnikami. Ogromną wartością dodaną tego wieczoru była muzyka na żywo w wykonaniu artystek — Agnieszki Iwickiej-Prosowskiej i Doroty Żołnacz. Subtelne, z artyzmem wykonane utwory na flet i klarnet, stanowiły piękne, ciepłe tło dla całego wydarzenia i w dużej mierze przyczyniły się do przedłużenia tej części spotkania. Wielu gości żegnało się z nadzieją na spotkanie w przyszłym roku.
